Σήμερα καθόμουν και σκεφτόμουν τα χρόνια της ανεμέλιας που ήμουν ανύπαντρη και χωρίς παιδιά,και σκεφτόμουν πως θα ήταν η ζωή μου αν ήμουν έτσι και τώρα....Τελικά απο μια συζήτηση που έκανα με 2φίλες μου μαμάδες και αυτές, ολες οι γυναίκες κάποια στιγμή στην ζωή τους ως μαμάδες σύζυγοι νοικοκυρές τραβάμε κάποιες ''φρίκες''....Ίσως να είναι οι πολλές και μαζεμένες ευθύνες,ίσως η κούραση η αγώνια το άγχος του να μεγαλωνεις παιδιά.... Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι ολα αυτά που νιώθουμε κάποιες φορές,όλα τα αρνητικά συναισθήματα περνάνε αμέσως με ένα (σ'αγαπώ μαμά)!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου